ಜೀವನವೆಂಬ ಝರಿಯಲ್ಲಿ

ಹರಿದ ನೀರೆಷ್ಟೋ...,

ಸವೆದ ಕಲ್ಲೆಷ್ಟೋ...,

ಸಾಗಿದ ದಾರಿಯೆಷ್ಟೋ...,

ನೋಡಿದ ತಿರುವೆಷ್ಟೋ...!

ತುಂಬಿ ಹರಿದಾಗ ಅನಂದಿಸಿದವರು ಹಲವರು,

ಸೊರಗಿದಾಗ ಕಂಡು ಹಲುಬಿದವರು ಇನ್ನುಳಿದವರು...

ನೀರ ಹರಿವು ನೋಡಲು ಸೊಗಸು,

ಅದರ ಝುಳು-ಝುಳು ನಾದವ ಕೇಳಲು

ಮನಕೆ ಹುರುಪು...

ನೀರು ನಿಂತರೆ ಇಲ್ಲದು ಸೊಬಗು..,

ಕಾಣಸಿಗದು ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯದ ಅನಂದವು...

ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಇವರಿಬ್ಬರಿಗಿರುವ ಸೌಮ್ಯತೆ,

ಕಾಣುವುದು ಉದಾಹರಣೆ ನಮಗೆ ಹಲವೆಡೆ...

ತಾನು ಹರಿಯುತ, ಹಾದಿ ಸವಿಸುತಾ,

ಝರಿ ಸೇರುವುದು ನೀಲ ಕಡಲು...

ಹಾಗೆ ತಾನು ಸವೆಸುವ ಹಾದಿಯಲಿ,

ಮನುಜ ಕಾಣುವನು ಹಲವಾರು ತಿರುವು...

ಸ್ವಲ್ಪ ನಲಿವು, ಹೆಚ್ಚು ನೋವು...

ಕ್ಷಣ-ಕ್ಷಣಕ್ಕೂ ನಿರೀಕ್ಷಿಸದ ಕುತೂಹಲ-ನಿಗೂಢತನವು....!

ಜೀವನ ಎಷ್ಟು ದಿನ ಸಾಗಿ ಉರುಳಿತು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಇರದು ಸಂಬಂಧ...,

ತಾನು ಇಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ದಿನದೊಳು ಪರರು ತನ್ನಿಂದ ಪಡೆದ ಸುಖವ, ನೆನೆದ ಸಂತೋಷವಷ್ಟೆ ಸಾಕು..,

ಅವನ ಜೀವನವಾಗಲು ಪಾವನ...