ಹೀಗೊಂದು ಸನ್ನಿವೇಶ....

ಗಣಿತದ ತರಗತಿ ಆಗಲೇ ಮುಗಿದಿತ್ತು. ಮುಂದಿನ ಪಿರಿಯಡ್ ಅಟೆಂಡ್ ಮಾಡಲು ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಇನ್ನೊಂದು ಕ್ಲಾಸ್ ಗೆ ಹೋಗಲು ಇನ್ನೇನು ಎಳಬೇಕು... ಅಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಮೂವರು ಹುಡುಗರ ಗುಂಪು ತರಗತಿಯ ಬಾಗಿಲಿನ ಎದುರು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ...! ಅದರಲ್ಲಿ ಕಪ್ಪಗಿದ್ದವನು - " ಎಲ್ಲರೂ ಕುತ್ ಕೊಳ್ಳಿ.." ಎಂದು ಹೇಳಿದ. ನಂತರ 25 ನಿಮಿಷ ಹೆಸರು, ಓದಿದ ಶಾಲೆ ಎಲ್ಲದರ ಎನ್ಕ್ವಯಿರಿ....! ಕೊನೆಗೆ ಹೊರಗಿದ್ದ ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಸಿಗ್ನಲ್ "ಯೆ... ಆರ್.ಆರ್ ( ಒಬ್ಬ ಲೆಕ್ಚರರ್ ಹೆಸರು) ಬಂದ ಕಣೋ..". ಇದನು ಕೇಳಿದ ಕೂಡಲೇ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಮೂವರು ಮಾಯ!!!

-- ಇದು ಯಾವುದೋ ಸಿನಿಮಾ ಸನ್ನಿವೇಶ ಅಲ್ಲ... ನಾನು ಪ್ರಥಮ ಪಿ.ಯು ತರಗತಿಗೆ ಸೇರಿ 2ನೆ ದಿನಕ್ಕೆ ನೆಡೆದ ಘಟನೆ ಇದು..! ಅಂದು ನಾವು ಒಬ್ಬ ಲೆಕ್ಚರರ್ ಅಗಮನದಿಂದ ಹೇಗೋ ಮುಂದಿನ "ಎನ್ಕ್ವೈರಿ" ಇಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವು.... ಅದು ಒಂದು ಸಣ್ಣ "ರಾಗಿಂಗ್" ದೊಡ್ಡದಾಗದೇ ಅಲ್ಲೇ ಅಂತ್ಯ ಕಂಡಿತ್ತು... ನಂತರ ಅವರು ಮತ್ತೆ ಎಂದೂ ಬರದಿದ್ದರೂ ನಮಗೆ ಅವರ ಭಯ ಸಲ್ಪ ದಿನದ ವರೆಗೆ ಇತ್ತು ಎನ್ನಿ.

ಹೀಗೆ ಇದೆಲ್ಲಾ ನೆನಪಿಗೆ ಬಂದದ್ದು ಸಲ್ಪ ದಿನದ ಹಿಂದೆ ನೆಡೆದ ಶಿಮ್ಲಾದ ಒಂದು ಸ್ಕೂಲ್ ನ 9ನೇ ತರಗತಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಮೇಲೆ ನೆಡೆದ ಹೀನ ದೌರ್ಜನ್ಯದಿಂದ - ಇದು ಒಂದು ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದ "ರಾಗಿಂಗ್". ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಅಂದರೆ ಕೆಲವು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಕಿವಿ ಟಮಟೆ ಹರಿದು ಹೋಗುವ ತನಕ!!!. ನಂತರದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಜನ ಶಾಲೆಯಿಂದ ಹೊರದಬ್ಬಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರೂ ಸಹ ತಮಗಿರುವ "ಉನ್ನತ ಸಂಪರ್ಕ" ಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಪೋಷಕರು ಶಾಲೆಯ ಮುಖ್ಯ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಡ ತಂದು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪುನ: ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮಾಡುತಿರುವ ಪ್ರಯತ್ನ... ( ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ಆ ಮುಖ್ಯ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು ತಮ್ಮ ಸ್ಥಾನ ಹೋದರೂ ಚಿಂತೆ ಇಲ್ಲ ಅವರನ್ನು ಮತ್ತೆ ಶಾಲೆಗೆ ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮಾತೇ ಇಲ್ಲಾ ಎಂಬ ಅಶ್ವಾಸನೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ... 1ನೇ ಮೇ ರ ಪತ್ರಿಕ ವಿವರ.. ) ಎಲ್ಲಾ ಈ "ರಾಗಿಂಗ್" ಪಿಡುಗಿಗೆ ಅ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಕೊಡುಗೆ, ಅವರ ಪೋಷಕರ ನಿರಂತರ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ...! ಎಲ್ಲಾ ಈ "ರಾಗಿಂಗ್" ಪಿಡುಗನ್ನು ಇಷ್ಟು ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಯಲು ಮಾಡಿ ಅದೇ ಇಂದು ಹಲವು ಇತರ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಕಂಟಕವಾಗಿ ಕಾಡುತಿದೆ. ಕೇವಲ ಹೊಸ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಪರಿಚಯದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹಿರಿಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ನಡುವೆ ನೆಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಮಾತುಕತೆ, ಕಾಲ ಕಳೆದಂತೆ ವಿಕೃತ ರೂಪ ತಾಳಿ ಇತರ ಜೀವಕ್ಕೆ ಮಾರಕವಾಗುವಂತ ಹಂತ ತಲುಪಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಹಿರಿಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ತಮ್ಮ "ಶೋಕಿ" ಯ ತೆವಲಿಗೆ ತಮಗೆ ಕಿರಿಯರಾದ ಇತರ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಗೋಳು ಹೊಯ್ದುಕೊಂಡು, ನಾನ ರೀತಿಯ ಕಾಟ ಕೊಟ್ಟು, ನಂತರ ಪ್ರಾಣ ತಗೆಯುವ ( ಇಲ್ಲವೆ ಪೀಡನೆಗೊಳಪಟ್ಟ ಅ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಅತ್ಮಹತ್ಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವರೆಗೂ...) ಕೀಳು ಅಭಿರುಚಿಯಿಂದ ಯಾರಿಗೆ ಲಾಭ ಹೇಳಿ?

---ರಾಗಿಂಗ್ ಮಾಡಿದ ಆ ಹಿರಿಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗೋ?
--- ರಾಗಿಂಗ್ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ನೊಂದ ಆ ಕಿರಿಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗೋ?
--- ಈ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಸುಮನಿದ್ದು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿದ ವಿದ್ಯಾಲಯಕ್ಕೋ??

ಉತ್ತರ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಎಲ್ಲೂ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹಾಗೇ ನೊಂದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗೆ ಎಷ್ಟೇ ಸಂತೈಸಿದರೂ ಮನಕ್ಕೆ ಆದ ನೋವು ಎಂದೂ ಮಾಯುವುದಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಉನ್ನತ ಕಾನೂನು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಎನಲ್ಲಾ ಕಾನೂನು ಸೌಕರ್ಯ ಕೊಟ್ಟರೂ ಸಹ ಅದರ ಮರೆಯಲ್ಲೇ ನಡೆಯುವ ಈ ಹೀನ ಕಾರ್ಯ, ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ ಕಾನೂನ ಪರಿಧಿಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನ... ಹುಂ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಬೆಳವಣಿಗೆ ನಮ್ಮ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಸಮೂಹಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲದ ತೊಂದರೆಯನ್ನ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡುತ್ತಿದೆ. ಈ ಹಿಂದೆ ಎಷ್ಟೇ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಬೆಳಕಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದರೂ ಸಹ ಮತ್ತೊಂದು ದಿನ ಹಿಂದಿನದು ಸಲ್ಪ ಹಳೆಯದಾಯಿತೇನೋ ಎನ್ನುವಂತೆ ಹೊಸತರದ "ರಾಗಿಂಗ್" ವಿಧಾನ... ಹೆಚ್ಚುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತವೇ ಹೊರತು ಇಳಿಯುವ ಸೂಚನೆಯೇ ಇಲ್ಲ!!!. ಹಾಗೇ ಈ ಪಿಡುಗು ಹಲವು ಮುಗ್ಧ ಮನಸ್ಸುಗಳ ಮೊರಟುವಿಕೆಯನ್ನ ತಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವೂ ಇಲ್ಲ!

ನಾವೇನೋ ಹೇಳಬಹುದು - "ಕಾಲೇಜ್ನಿಂದ ಇಂತವರ್ನ್ನ ಹೊರಗೆ ಎಸೆಯಬೇಕು.... " "ಪೋಲೀಸ್ ಸ್ಟೇಶನ್ ನಲ್ಲಿ ಹಾಕಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಒದಿಸಬೇಕು..." "ಜೈಲ್ನಲ್ಲಿ ಕೊಳೆಯೋಕೆ ಬಿಡ್ಬೇಕು...". ಅದರೆ ಇದೆಲ್ಲಾ ಎಷ್ಟು ದಿನ/ಎಷ್ಟು ಕಾಲ... ಪುನ: ಸಜೆ ಮುಗಿಸಿ ಹೊರ ಬಂದ ಈ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಕಂಟಕರಾಗಬಹುದೋ ದೇವರೆ ಬಲ್ಲ!!! ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಕಾಣಬಂದಂತೆ "ರಾಗಿಂಗ್" ಪಿಡುಗು ಕೆಲ ಕಾಲೇಜ್ ನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ "ಸ್ವಯಂ ಪ್ರತಿಷ್ಟೆ" ಯ ವಿಚಾರವೇ ಆಗಿಹೋಗಿದೆಯೆನೋ. "ರಾಗಿಂಗ್" ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ನಾವು ಕಾಲೇಜ್ ನಲ್ಲಿ ಇದುದ್ದಾದರೂ ಎತಕ್ಕೆಂದು ತಿಳಿಯುವ ಹುಂಬು ಧೈರ್ಯ/ಮಾನಸಿಕೆ ಕಾಯಿಲೆಗೆ ಯಾರು ಮದ್ದು ಕೊಡುವರು? ಹೆಚ್ಚೇನು ಕೇಳಿದರೆ - " ಅಯ್ಯೋ, ನಮಗೂ ಜೂನಿಯರ್ ಅಗಿರುವಾಗ ನಮ್ಮ್ ಸೀನಿಯರ್ಸ್ ಇದೇ ಮಾಡಿದರಲ್ಲಾ, ನಾವೇನು ಈಗ ಇಲ್ಲ್ವೆನೋ?" ಎಂಬ ಉತ್ತರ ಬರುತ್ತದೆ... ಅಂದರೆ ಅರ್ಥ... ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ಇನ್ನೂ "ರಸವತ್ತಾಗಿ" ಪರ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯ ಹಿಂಸಿಸಿ ಅವರು ಪಡುವ ನೋವಿನಲ್ಲಿ ತಾವು ವಿಕೃತ ಅನಂದ ಪಡಬೇಕೆಂದು...! ಎಂತಹ ಹುಚ್ಚಲ್ಲವೇ ಇದು...

ನಮ್ಮ ಕಾನೂನಿನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ನಮ್ಮ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಸಂವಿಧಾನ ಪ್ರಪಂಚದ ಒಂದು ಬಲಿಷ್ಟ ಸಂವಿಧಾನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. ಆದರೂ ಇನ್ನಷ್ಟು ಮಾರ್ಪಾಡುಗಳನ್ನ ತರದೆ ಹಾಗೇ ಬಿಟ್ಟರೆ ಕೊನೆಗೆ ಬಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗುತೇ ಹೊರತು ಸಮಾಧಾನ ಸಿಗುವ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಣುವಂತೆ ಇಲ್ಲ. ಅದರೂ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಅಶಾಭಾವನೆಯೊಂದಿಗೆ ನಾವು ಬಯಸುವುದು ಒಂದೇ-- " ರಾಗಿಂಗ್ ಪಿಡುಗು ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಅಗಲಿ, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ವಿಜಯ ಸಿಗಲಿ..."